Japonia od duszy strony

Hej!;) Przychodzę dzisiaj do Was z nową dawką wiedzy na temat powszechnych wierzeń mieszkańców Japonii. Mam nadzieje, że choć trochę Was zaciekawię. Tylko nie przeraźcie się zbytnio oglądając zdjęcia:0.

W Japonii nie ma jednego rodzaju duchów. Występuje ich wiele, gdyż wierzenia Japończyków cechują się dużą różnorodnością. Najbardziej znana zjawa jest przedstawiana jako kobieta o bladej cerze i włosach długich, ciemnych jak smoła. Idealnie przedstawiono ją w powszechnie znanym filmie ‚The ring’. 

 Kult związany z jej istnieniem został ukształtowany przez buddyjskie rytuały pogrzebowe oraz shintō (shintoizm; << jeden z dwóch systemów religijnych dominujący w Japonii>>). Tradycyjna religia oparta na mitologii japońskiej, charakteryzuje się politeizmem. W owych wierzeniach możemy natrafić jeszcze na duchy nazywane duchami głodnymi wywodzące się się z buddyzmu(gaki) oraz duchy wojowników ashura.
Puchami nazywano najczęściej dusze osób zmarłych, które z jakiegoś powodu nie mogły zaznać spokoju po śmierci. Istniały również duchy osób żyjących (ikiryō 生霊), duchy zemsty (onryō 怨霊), a także istoty zdolne do opętania innych ludzi (tsukimono 憑物). Wszystkie postacie, które potrafią zmieniać kształt, nazywa się Bakemono(化け物)
Nie czynią one większej krzywdy ludziom, jedynie ich straszą. Yūrei(幽霊) i Yōkai(妖怪)  zaliczaly się do niebezpiecznych duchów, które mogły wyrządzić szkody.

Takai jest to ‚inny świat’ zamieszkiwany przez wszelkie pozaziemskie istoty. Był on równoległy do świata ludzi i pozostawał niezmienny. Znajdował się w pewnym określonym miejscu, ale poza czasem i przestrzenią. Częściowo nakładał się na świat ludzi. Duchy mogły przenikać pomiędzy światami przez rożnego rodzaju bramy i granice. Najbardziej popularnymi przejściami były cmentarze lub miejsca, w których ktoś umarł. Wierzono również, ze między godzina 2:00 a 3:00 nad ranem, granice pomiędzy światami były najcieńsze i to wtedy, zjawom najłatwiej było się przemieszczać między nimi. Duchy nie mogły odejść póki ktoś nie odprawił odpowiedniego rytuału lub same nie dokonały zemsty. Bywało i tak, ze opuszczały świat żywych dopiero wtedy gdy doprowadziły do końca różne sprawy niedokończone za życia.
Do dnia dzisiejszego w Kraju Kwitnącej Wiśni możemy spotkać wiele z nich.


Dziękuje za poświęcony czas,
xx Aiko